Καλό καλοκαίρι
Δύο εβδομάδες έλλειψα. Δύο εβδομάδες που δεν σταμάτησα να γράφω αλλά δυστυχώς μπήκαν άλλες προτεραιότητες, έγραφα για άλλους. Κι επειδή θα συνεχίσει κάπως έτσι για λίγο ακόμα κι επειδή σιγά σιγά φεύγουμε όλοι για διακοπές λέω να πούμε καλό καλοκαίρι από σήμερα και να ξαναβρεθούμε κάπου εκεί στα μέσα Σεπτεμβρίου, ελπίζω και με podcast όχι μόνο με κείμενο.
Για να μην σας αφήσω όμως παραπονεμένους είπα να μοιραστώ μαζί σας το τελευταίο paper που παρουσίασα στο 2ο ελληνόφωνο συνέδριο εργαστηρίων που θεραπεύουν την επικοινωνία. Προσπάθησα να κάνω embed ένα issuu αλλά δεν τα κατάφερα (αν για κάποιον αυτά δεν είναι κινέζικα και αν μπορεί να βοηθήσει, ευχαρίστως). Θα χρησιμοποιήσω λοιπόν την παλιά καλή μέθοδο με φωτογραφίες.
Ευκαιρία να διαφημίσω και λίγο την αποκριτική δημοσιογραφία, θα καταλάβετε όλοι μετά από λίγες διαφάνειες για τι πράγμα μιλάω).
Enjoy (τόσα copy-paste θα κάνω για χατήρι σας).
Και τώρα η πιο σημαντική διαφάνεια
Μέχρι εδώ, δεν θα σας πάω παρακάτω, αν θέλει κανείς να δει ολόκληρη την παρουσίαση με γεια του με χαρά του.
Άμα δεν βαριέστε να διαβάζετε αγγλικά, δείτε κι ένα δεύτερο που ετοιμάζω. Περιμένω σχόλια παρακαλώ, για να γίνει ακόμα καλύτερο.
The mirror frame: how foreign media is used to shape national politics, the case of Greece
Media cross-referencing is the practice of referring to or incorporating information from multiple media sources, such as news articles, reports, or studies, to provide a broader perspective or support a particular argument or viewpoint. International press is included in this practice.
Still, referencing or citing foreign media sources can be considered as more credible to support or strengthen arguments or narratives in domestic political discussions.T he term is not connected with either a widely recognized or an established theory in the field of media studies or communication. Nonetheless it can be a key factor in other fields such as framing and agenda setting. By referencing foreign media, political actors may seek to lend credibility to their arguments, present alternative viewpoints, or shape public opinion on specific issues. When domestic media outlets reference foreign sources that propagate a certain agenda or promote specific viewpoints, it can give the impression of independent verification or international consensus, potentially lending credibility to the certain image an actor, such as a political party, tries to project of itself or of an opponent. Given that Gamson and Modigliani (1989) refer to frames as “interpretative packages” that give meaning to an issue, this practice can be considered a frame by itself which for the sake of our study will be therefore mentioned as the “mirror frame”.
In most European countries this frame is practically non-existent. One of the most interesting examples is the Brexit referendum in the United Kingdom in 2016, when the utilization of foreign media articles played a significant role in shaping public opinion and political discourse (Rawlinson, 2019). Both pro-Brexit and pro-Remain camps referenced and cited foreign media articles to support their respective positions.
We can only speculate that European countries are democratic or strong enough not to care what others say about them. But in Greece, a small country, the effect has been used systematically for many years now. The peak was during the economic crisis that hit the country from 2008 and until 2019. It has been used by both the biggest parties, New Democracy (right) and Syriza (left) but it seems that the New Democracy framed mirror effect has had more impact than that of Syriza. And by impact we mean how much it is reproduced by the national media, knowing that most of Greek media are concentrated in the hands of a few rich businessmen or companies that have strong relationships with New Democracy. In such a polarized media environment, partisan media outlets intentionally frame news stories in a way to advance certain political agendas (Jamieson et al., 2007; Levendusky, 2013).
A large scale research is needed but in order to define the contours of our subject we will use two examples. They both come from the same foreign press, the French monthly political review about international affairs, Le Monde diplomatique, The first article (Perrigueur, 2023) was published in the actual review and presented the shipwreck of Pylos, where hundreds of immigrants lost their lives. This was used by Syriza to illustrate the incompetence of the -previous as it was published between elections- government. The second was published in the German edition of the review and wasn't part of the original content (Kadritzke, 2023). It was used by New Democracy to showcase that Syriza is not a big party anymore and its percentage is rapidly shrinking. We will show that in the first case there was an almost failed attempt to use the article as political leverage and in the second it was used with great success to create a false impression of the opponent’s power.
References
Gamson, W. A., & Modigliani, A. (1989). Media discourse and public opinion on nuclear power: A constructionist approach. American Journal of Sociology, 95, 1–37.
Jamieson Hall, K., Hardy, B. and Romer, D. (2007). The effectiveness of the press in serving the needs of American democracy. A republic divided, p. 21–51.
Kadritzke, N. (2023, Jun.). Mitsotakis oben auf, Tsipras am Boden. Le monde diplomatique - Die tageszeitung. https://monde-diplomatique.de/artikel/!5937834
Levendusky, M. (2013). Why do partisan media polarize viewers? American Journal of Political Science, 57(3):611–623.
Perrigueur, E. (2023, May). L’odyssée fatale des chemins de fer grecs. Le Monde diplomatique. https://www.monde-diplomatique.fr/2023/05/PERRIGUEUR/65742
Rawlinson, F. (2019). How press propaganda paved the way to Brexit. Palgrave Macmillan.
Βαρεθήκατε; Ελπίζω πως όχι, αλλά είναι σαν να σας ακούω: «άσε μας κουκλίτσα μου καλοκαιριάτικα, σύρε να κάνεις κανένα μπάνιο!»
Τι είδα
The Lincon Lawyer, στο Netflix
Ο Mick Haller είναι ένας χαρισματικός δικηγόρος υπεράσπισης που κάνει δουλειές από το Lincoln Continental sedan του. Ο Μικ περνάει τον περισσότερο χρόνο του υπερασπιζόμενος μικροαπατεώνες και άλλους κατώτερους, οπότε αποτελεί έκπληξη όταν του ανατίθεται μια μεγάλη υπόθεση: υπερασπίζεται έναν μεγιστάνα των social media που κατηγορείται για απόπειρα δολοφονίας. Ωστόσο, αυτό που ο Μικ αρχικά νομίζει ότι είναι μια ξεκάθαρη υπόθεση με μεγάλη χρηματική αμοιβή εξελίσσεται σε κάτι πιο σκοτεινό.
Η σειρά καθηλώνει γιατί βασίζεται σε μυθιστορήματα του Michael Connelly. Άρα για το σενάριο δεν υπάρχει καλύτερο. Δεν είναι μεγάλη σειρά αλλά είναι τίμια για τους οπαδούς του είδους. Στο imdb έχει 7,7/10.
Μόλις βγήκε και ο δεύτερος κύκλος
Πώς θα κρατήσουμε επαφή
Ευκολάκι.
❗Στο Spotify όλο το καλοκαίρι, με τον Χρήστο Μιχαηλίδη αλλά και τις Ψηφιακές Κυριακές, σκανάρετε και σημειώστε την σελίδα (βάζουμε και κανένα αστεράκι, ναι;)
❗Στο Παράθυρο του Πολίτη, επίσης όλο το καλοκαίρι
(το βελτίωσα ε;)
❗Στο Instagram για φωτογραφίες διακοπών
Κάντε με tag και στις δικές σας και θα βάλω τις καλύτερες στο επόμενο newsletter
Social Media (σας χρωστάω πολλά εδώ και καιρό)
✔️Η Ματρώνη Δικαιάκου με φιλοξένησε στις «Διαβουλεύσεις» στο Βουλή Τηλεόραση. Θέμα μας, τα social media και η πολιτική
✔️Στις «Ψηφιακές Κυριακές» του Πρώτου φιλοξένησα τους:
🎙️Παναγιώτη Κακολύρη, πρόσφατα εκλεγμένο Αντιπρόεδρο του European Network of Political Foundations και Γενικό Διευθυντή της εταιρείας στρατηγικής επικοινωνίας Socialdoo
🎙️Αθηνά Σαμαρά και το ...μέχρι θανάτου, το true crime podcast, που αγαπήσαμε όλοι
🎙️Βασίλη Ηλιόπουλο, VP & General Manager της The Walt Disney Company Ελλάδας
🎙️Μελιτίνη Χ μία από εκείνους που ξέφυγαν την απάτη της Wind Media
🎙️Δημήτρη Αντωνίου, Λέκτορα στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κολούμπια και υπεύθυνο για τον σχεδιασμό των προγραμμάτων της SNFPHI, της Πρωτοβουλίας για τις Δημόσιες Ανθρωπιστικές Επιστήμες Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια
✔️Με τον Χρήστο Μιχαηλίδη στον «Καθρέφτη» του Πρώτου σχολιάσαμε:
🎙️Την παρουσίαση του βιβλίου μου «Ένα τέλειο Post».
🎙️Και μια παρουσίαση ακόμα, στο πλαίσιο του 20ου φεστιβάλ βιβλίου στην Ηλιούπολη.
🎙️Μπορεί η πολιτική επικοινωνία να βασίζεται αποκλειστικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Μπορεί ένα κόμμα να κάνει την εκστρατεία του μόνο στα social και να κερδίσει ποσοστό που να του επιτρέψει να εισέλθει στη βουλή;
🎙️Σε έναν αγώνα πάλης “σε κλουβί” προσκάλεσε ο Ίλον Μασκ τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ. Από μία αρχική διαμάχη για νέες εφαρμογές, λέτε να τους δούμε σύντομα στην αρένα;
🎙️Ταραχές στην Γαλλία και social media.
🎙️Το Twitter έχει περιορίσει το περιεχόμενο που μπορούν να βλέπουν οι χρήστες κάθε μέρα, σε μια κίνηση που ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ισχυρίζεται ότι αφορά την αντιμετώπιση της «χειραγώγησης του συστήματος». Μήπως αυτή η τελευταία κίνηση σηματοδοτεί το οριστικό τέλος της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης;
✔️Στο «Παράθυρο» του «Πολίτη της Κυριακής» έγραψα:
✍️Η πλαστοπροσωπία των μέσων ενημέρωσης
Ψηφιακή εκστρατεία χειραγώγησης πληροφοριών εκ μέρους της Ρωσίας εντόπισε η γαλλική υπηρεσία επαγρύπνησης και προστασίας από ξένες ψηφιακές παρεμβολές (VIGINUM), εκστρατεία που αγγίζει πολλές ευρωπαϊκές χώρες και η οποία ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2022.
✍️Πώς το Twitter εξοβελίζει τους επιστήμονες
Από τη μία είναι ο καθηγητής στο Baylor College of Medicine στο Χιούστον του Τέξας, Πίτερ Χότεζ. Από την άλλη ο δημοφιλέστατος ακροδεξιός και αρνητής των εμβολίων podcaster, Τζο Ρόγκαν, και ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, Ίλον Μασκ. Ο Χότεζ τόλμησε να κριτικάρει το σόου του Ρόγκαν. Και οι άλλοι δύο έπεσαν πάνω του να τον φάνε.
Μπορεί μεν η μεγάλη έκρηξη των podcast κατά τη διάρκεια της πανδημίας να έχει καταλαγιάσει αλλά τα podcast ήρθαν για να μείνουν. Πώς ακριβώς εξελίσσονται; Είναι μια ερώτηση που μας απασχολεί συχνά.
Να περάσετε ένα υπέροχο καλοκαίρι, σας φιλώ και ραντεβού τον Σεπτέμβρη