Όλοι μας κάποια στιγμή αναρωτιόμαστε αν τα παιδιά μας είναι θεόχαζα ή απλώς δεν μας ακούνε. Σαφώς και δεν μας ακούνε. Στο αμφιθέατρο όμως δεν είχα καταλάβει πόσο δεν με ακούνε. Καθόλου όμως. Ώρες ώρες νομίζω ότι θ’ ακούσω «άι χάσου ρε boomer» (προς διευκρίνιση, boomer είναι κάθε άλλη γενιά εκτός από τη δική τους).
Και ήρθε η ώρα των εργασιών. Μια συνέντευξη από ένα φίλο τους κατά την οποία θα μιλήσουν για το χόμπι τους.
Λέω λοιπόν.
Τίτλος: Τάδε Ταδόπουλος: «Στη μουσική χάνομαι».
Από κάτω: Συνέντευξη στον/στην
Εισαγωγή: Ο Τάδε Ταδόπουλος ασχολείται με τη μουσική για πάνω από δέκα χρόνια. Μας μιλά για… μπλα μπλα μπλα
Από κάτω: Ερώτηση απάντηση, ερώτηση απάντηση.
Ζητάω να μου βάλουν στην εργασία
Τις ερωτήσεις που ετοίμασαν
Την απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης
Την συνέντευξη φτιαγμένη (δηλαδή με καλύτερη γλώσσα, με άλλη σειρά τις ερωτήσεις, με τις παραπάνω ερωτήσεις που σκέφτηκαν εκείνη την ώρα, χωρίς γεια κι ευχαριστώ κλπ).
Και τι παίρνω;
Ναι! Ακριβώς αυτό που σκεφτήκατε.
Ένα παλικάρι, για παράδειγμα, έκανε μια ιδιαίτερα ωραία συνέντευξη για το «οπαδικό πνεύμα». Ρωτούσε έναν συμφοιτητή του γιατί είναι οργανωμένος σε θύρα κλπ. Χάρηκα να την διαβάζω. Αλλά ο τίτλος ήταν ΕΡΓΑΣΙΑ τάδε. Εισαγωγή δεν είχε. Ούτε την είχε φτιάξει.
Τόσο ταλέντο, να προσπαθείς να το καλλιεργήσεις και να σου ρίχνουν μούτζα.
Ακολουθεί μια μικρή ανθολογία από όσα έχω προλάβει να δω (χωρίς διορθώσεις εννοείται).
Μ.Ξ: Τι είδους βιβλία σου αρέσει να διαβάζεις; Λογοτεχνικά; Ιστορικά; Δεν ξέρω άμα είναι τα ίδια μπορεί να κάνω και λάθος.
Θ.Κ: Μπορεί ένα λογοτεχνικό να είναι και ιστορικό ταυτόχρονα. Τα λογοτεχνικά είναι αυτά που διαβάζω περισσότερο είμαι κυρίως στις φαντασίας για τις διστωπίες που ουσιαστικά δείχνει το πως θα μπορούσε να ήταν σαν το κόσμο μας αλλά κάπως διαφορετικά και μ αρέσει κυρίως να διαβάζω βιβλία που θέλω να δω τους χαρακτήρες να εξελίσσονται μέσα στην ιστορία.
ΥΓ. Πιο πολύ με πόνεσε το άμα.
Πως ήταν ο ανταγωνισμός και η πίεση από τους περίγυρούς σου και ποιά ήταν η αντιμετώπιση σου απένταντι σε αυτό;
Ποτέ δεν πιέστηκα ούτε από τους γονείς μου ούτε από συναθλητές μου. Όσο για τον ανταγωνισμό, υπήρχε πάντα μεταξύ μας αλλά πιστεύω πως ο ανταγωνισμός είναι από τα μεγαλύτερα σκαλοπάτια για να βελτιωθείς και να γίνεις καλύτερος για αυτό που αγωνίζεσαι. Πάντα όμως υπήρχε σεβασμός ανάμεσα στους προπονητές με τους αθλητές και οι αθλητές μεταξύ τους αντίστοιχα.
Θα ήθελα να μου πείτε επίσης ποιος ήταν ο λόγος που άλλαξε το σκεπτικό σας, καθώς μας είπατε ότι έχετε συμμετάσχει κιόλας με τέτοιες δράσεις, ποιος ήταν ο κυρίως λόγος που σας άλλαξε το σκεπτικό.
Ο λόγος που μου άλλαξε το σκεπτικό ήταν όταν σε ένα περιστατικό που είχε γίνει μαχαιρώσανε έναν φίλο μου και τον έβλεπα εκεί να χάνει πολύ αίμα και λέω αύριο μεθαύριο μπορεί να είμαι και εγώ στη θέση του και έτσι επέλεξα να απέχω.
Τίτλος: Όλα ξεκίνησαν από ένα πιάνο...
Εισαγωγή: Η ΕΨ είναι 21 ετών και φοιτεί στο ΧΧΧ απο το 2020. Κατοικεί στην Αθήνα και η εισοδός της στο πανεπιστήμιο πραγματοποιήθηκε μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων. Το χόμπι της είναι το πιάνο.
Δημοσιογράφος - Ενδιαφέρον. Παρόλα αυτά είστε, προς το παρόν τουλάχιστον, ερασιτέχνης. Ποιος θα λέγατε πως είναι ο βαθμός δυσκολίας της ερασιτεχνικής Ραπ; Είναι άραγε μια μορφή τέχνης με την οποία μπορεί να ασχοληθεί ο οποιοσδήποτε, όπως αναφέρουν κριτικοί αυτού του είδους μουσικής, ή μήπως ένα επίπεδο μουσικής γνώσης αλλά και ένας βαθμός ταλέντου είναι απαραίτητα για να ανταπεξέλθει κάνεις στις απαιτήσεις της Ραπ;
(Τούτος/η δω είναι έτοιμος/η για δημοσιογράφος, κάνει σχόλια και του αρέσει ν’ ακούει τον εαυτό του/της)
Ερωτώμενος - Άμα θέλει κανείς να πετύχει στα πλαίσια της Ραπ σκηνής, είναι σίγουρα απαραίτητο να διαθέτει ένα ιδιαίτερο στυλ ή γενικώς μια ιδιαιτερότητα στον τρόπο, μέσω του οποίου θα εκφράσει αυτά τα οποία θέλει.
Βεβαίως όμως, οι υψηλές φωνητικές ικανότητες και οι ιδιαίτερα σοφιστικέ στίχοι, δεν είναι διόλου απαραίτητοι για να πετύχει κάποιος Ραπερ.
Παρόλα αυτά, η επιτυχία δεν είναι όσο εύκολη όσο κάποιοι τείνουν να πιστεύουν...
Συνέντευξη:
Γεια σας, δίπλα μου έχω την ΣΔ αθλήτρια ιππασίας και θα μας απαντήσει κάποιες ερωτήσεις σχετικά με το άθλημα που ασχολείται. Μίλησε μας λίγο για την πορεία σου στο άθλημα της ιππασίας.
Ασχολούμαι με την ιππασία από 5 χρονών και τα τελευταία 7 χρόνια ασχολούμαι επαγγελματικά σε αγώνες ιππικής αντοχής.
-Έχεις συμμετάσχει σε διαγωνισμούς/ εκδηλώσεις με έργα σου ;
-Ναι . Είχα λάβει μέρος σε διαγωνισμό του σχολείου με θέμα ‘παρουσιάστε ένα έργο με στόχο την αφύπνιση για τις ψυχικές ασθένειες’ .Το έργο ήταν ένα μάτι από το έργο του Ρενέ Μαγκρίτ ‘The Flase Mirror’ με την με την ‘Έναστρη νύχτα’ του Vincent van gogh μέσα , με το οποίο έργο κέρδισα τον διαγωνισμό.
-Τι μήνυμα ήθελες να περάσεις με αυτό σου το έργο ;
-Το μάτι αποτελούσε ένα σύμβολο, την "γέφυρα" ανάμεσα στον εαυτό και τον εξωτερικό κόσμο. Με την κόρη του ματιού, με το έργο του van gogh μέσα ήθελα να αναδείξω πως σε όσο άσχημη κατάσταση και να βρίσκεται κάποιος μπορεί να ονειρευτεί κάτι καλύτερο , να κοιτάξει γύρω του και να αναζητήσει κάτι θετικό . Κάτι που έκανε και ο ίδιος ο van gogh όταν ήταν μέσα στο ψυχιατρείο και κοίταξε από το παράθυρο και είδε τον ουρανό και τον ζωγράφισε όπως θεωρούσε αυτός καλύτερα.
Τίτλος: Ο αθλητισμός πίσω από τα μάτια μιας φοιτήτριας.
Εισαγωγή: ΘΚ, 18 ετών, κάτοικος Αθηνών και σπουδάζει στο....
-Καλημέρα σου Θ! Αρχικά να σε ευχαριστήσω που κατάφερες να παραβρεθείς σε αυτή την συνάντηση μαζί μου για να συζητήσουμε μερικά πράγματα για το χόμπυ σου.
-Ωραία αυτό ήταν το τέλος των ερωτήσεων σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη για το χρόνο σου και καλή διασκέδαση με τα παιχνίδια σου.
Disclaimer: Αυτά δεν είναι αποσπάσματα για να γελάσουμε, είναι τροφή για σκέψη. Δεν είναι ότι δεν ξέρουν τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου. Είναι νέοι και νέες φοιτητές/τριες που δυσκολεύονται ν’ απορροφήσουν γνώση και ν’ ακολουθήσουν οδηγίες. Και φταίμε εμείς, όχι αυτοί/ες.
Update φρομ λαστ γουίκ
Πανηγύρι του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης δεν είχε στη γειτονιά μας κι έτσι γλύτωσα από τον πειρασμό.
Ο φίλος μου ο Βασίλης, ο κλασικός διανοούμενος, με μάλωσε γιατί δεν μίλησα για τις super fake τσάντες. Κάπως αλλιώς το είπε, νομίζω. Τέλος πάντων, είναι αυτές που φτιάχνονται στα ίδια εργοστάσια με τις κανονικές και μόνο στα αξεσουάρ διαφέρουν. Η κυρία στη Γλυφάδα, τέτοιες είχε μάλλον. Με συγχώρεσε όμως, φιλιώσαμε και θα πάμε του χρόνου μαζί στο Βιετνάμ ν’ αγοράσουμε ότι τραβάει η ψυχή μας.
Social Media
Με τον Χρήστο Μιχαηλίδη στον «Καθρέφτη» του Πρώτου:
🎙️Σχολιάσαμε το ρόλο των social media στις εκλογές
🎙️Σχολιάσαμε την συμβουλευτική έκθεση που εξέδωσε ο Γενικός Χειρουργός των Ηνωμένων Πολιτειών, ο επικεφαλής θεμάτων δημόσιας υγείας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, Dr. Vivek H. Murthy, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για τους νέους.
✍️Στο «Παράθυρο» του «Πολίτη της Κυριακής» θα διαβάσετε για το πώς πέρασα τα γενέθλιά μου.
https://parathyro.politis.com.cy/stiles/634871/genethlia-kai-gdpr
Να περνάτε όμορφα, να προσέχετε και ραντεβού το ερχόμενο Σάββατο (ή και Παρασκευή βράδυ, σήμερα καθυστέρησα γιατί με πήρε ο ύπνος!)
Έχεις απόλυτο δίκιο αλλά το πας πιο βαθιά το θέμα. Εγώ έμεινα στο πρώτο επίπεδο, εκεί που τους λες, το φαΐ είναι σερβιρισμένο κι ένα τέταρτο μετά σε ρωτάνε τι ώρα τρώμε...
Δεν διαφωνώ Βάλια μου μόνο από προσωπική εμπειρία….νομίζω εμείς δεν ακούμε τα παιδιά μας ή μάλλον πρέπει κάτι να κάνουμε με τα αυτιά μας!!!!!